Zou ik door te zijn wie ik ben, echt van waarde kunnen zijn voor een ander?
Ik kwam tijdens mijn opleiding tot integraal leefstijl, trainer en coach erachter dat voor mij echt de essentie lag in mezelf zijn. In het toestaan dat ik helemaal mezelf mocht zijn, alleen had ik tot dusver geleerd dat ik met mijn opgedane kennis van waarde kon zijn voor een ander.
Jarenlang leerde ik
Ik had een opleiding gedaan tot ergotherapeut, waar ik overigens nooit in werkzaam bent geweest. Vervolgens heb ik een opleiding tot gezondheidswetenschapper gedaan, waar ik allemaal modellen en theorieën leerde die ik kon toepassen.
Ik ben uiteindelijk het bedrijfsleven in gegaan, eerst als vervanger voor iemand die met zwangerschapsverlof was. Ik heb een RSI programma geleid bij het AMC in Amsterdam voor de medewerkers om RSI te voorkomen. Vervolgens ben ik als onderzoeker aan de slag gegaan.
Ik had eigenlijk altijd geleerd dat ik van waarde kon zijn voor de ander door alle scholing die ik tot mij nam. In het onderzoek merkte ik al snel: Dit is niet echt wat bij past. Ik wilde meer met mensen werken maar zat als onderzoeker eigenlijk meer achter mijn bureau dan ik zou willen.
Van bureau naar sport trainer
Ik ben daarom ‘s avonds hardloop trainingen gaan geven in het Vondelpark. Bij Running Holland, dit vond ik echt super leuk om te doen. De passie voor de loopsport overbrengen aan mensen met weinig tot geen hardloopervaring. Ik vond het vooral leuk om met starters te trainen en om ze te helpen met plezier te starten en op een verantwoorde manier het hardlopen op te pakken.
Trainer en consultant
Een adviesrol leek me ook wel wat. Om mensen te kunnen adviseren op basis van dat wat de wetenschap heeft aangetoond. Ik ben toen om me heen gaan kijken en bij een consultancybureau gaan werken. Ik werd daar gedetacheerd in allerlei verschillende functies.
Luxe & penthouse
Ik zat op een gegeven moment in mijn auto voor zeven personen, terwijl ik er nog niet eens kinderen had, in het golfresort in Brunssum in een penthouse. Sloeg echt helemaal nergens op. Ik had functies die ik super leuk vond maar waar ik van dacht: “Oh oké, ik ga nu iets doen waar ik helemaal niet voor heb geleerd maar waar ik wel veel waardering krijg voor wat ik doe.” Ik was bijvoorbeeld beleidsmedewerker van het integraal gezondheidsbeleid in de gemeente Kerkrade.
Op een gegeven moment was ik HR adviseur en de rechterhand van het hoofd HR. Op dat moment kon ik me goed aanpassen aan de diverse omstandigheden en dat wat van mij in die betreffende functie werd gevraagd. Ik was eigenlijk een soort – ik zeg altijd: een salamander, maar ik bedoel natuurlijk een kameleon.
Ik was op dat moment een beetje aan het kleuren naar de situatie. Dat paste natuurlijk heel goed in een consultancy functie, waarbij ik elke keer weer als de professional naar voren werd geschoven voor diverse functies en tijdelijk mijn kunstje kon doen, althans als ik nu zo terugkijk voelde het zo. En dan vooral ook vanuit die gedachte dat ik eerst ergens voor gestudeerd moest hebben voordat ik een bepaalde functie kon uitvoeren.
Van consultant naar onderzoeker
Daarna ben ik weer even teruggegaan naar de functie van onderzoeker in combinatie met consultancy. Helaas ben ik ongeveer na een jaar weer gestopt omdat mijn werkgever me helaas niet langer kon behouden wegens teruglopende resultaten en er geen financiële mogelijkheden meer waren.
Ik merkte dat ik ondertussen heel graag iets wilde met bewegen, gezondheid en gezondheidsbevordering. Uiteindelijk ben ik bij het bedrijf waar ik jaren eerder al had gesolliciteerd, aan de slag gegaan als projectleider. Ik vond het echt supergaaf om dat wat de topsport al weet, te implementeren in energiemanagement programma’s die we in het bedrijfsleven onder de aandacht brachten. Echt een superleuke job alleen ik was drie maanden zwanger toen ik solliciteerde en werd aangenomen. Na enige tijd ging ik met verlof en vervolgens met twee kleine kindjes wilde ik weer aan de slag gaan en merkte ik een stukje disbalans.
Ik was wel veel meer bezig qua werk met dat waarvan ik dacht: ja, dat dat is echt wie ik ben. Hier word ik blij van.
Op dat moment was ik me nog steeds heel erg bewust van het feit dat ik een bepaald niveau van kennis nodig had om anderen van dienst te kunnen zijn.
Ik vertrouwde niet op wie ik was
Als ik terugkijk had ik absoluut geen vertrouwen in wie ik was en dat wat ik deed voldoende van waarde was.
Het werd mij wel vaak aangegeven dat mensen mij waardeerde om bepaalde kwaliteiten. Maar ik ownde dat niet. Ik was me daar helemaal niet bewust van.
Pas toen ik eigenlijk vanuit disbalans besloot om voor mezelf te gaan beginnen en een franchise onderneming starte “Mom in balance” (Outdoor sportbedrijf) pas toen kreeg ik reacties van mensen waarvan ik dacht: “Wauw.”
Een uur rijden om mijn kinderen weg te brengen
Ik haalde rare fratsen uit om vier dagen in de week te werken. Met regelmaat op locatie in Utrecht. Ik reed op maandag naar Utrecht met mijn kinderen in de auto vanuit Lisse en dan stonden mijn ouders in Utrecht bij m’n werkgever op de parkeerplaats te wachten. Dan nam ik hun auto over en zij mijn auto en reden ze met de kinderen naar IJsselstein, waar ze dan een dag in de week op ze paste.
Het is echt bizar dat je ‘s ochtends vroeg al 50 minuten tot een uur gaat rijden met kinderen om ze onder te kunnen brengen om te gaan werken, althans ik vind dat nu achteraf echt van de zotte dat ik dat deed. Maar, oké, soms moet je ook dingen ervaren om uiteindelijk te kunnen zeggen: “Nee, zo wil ik het niet meer.”. Maar dat was wel de realiteit.
Ik merkte dat ik last kreeg van disbalans
Het was echt een fantastisch bedrijf waar ik voor mocht werken en werd er erg blij van. Maar ik merkte vanuit disbalans dat ik heel graag voor mezelf wilde beginnen, omdat ik de baan niet kon vinden waar ik naar op zoek was.
Ik wilde namelijk een uitdagende baan, dichtbij huis en parttime. Ik wilde de balans goed bewaken tussen tijd voor mezelf, mijn kinderen en mijn werktijd.
Toen ik een gesprek had met Esther van Diepen werd ik helemaal enthousiast, het leek te mooi om waar te zijn. Ik had geen idee hoe het was om zelfstandig te ondernemen en vond het doodeng. Als ik nu teruglees in mijn ondernemersplan, dan lees ik dat ik me heel bewust was fijn het feit dat ik risicomijdend was.
Één jaar Mom in Balance
Na een jaar werd ik bedankt door de deelnemers met een boekje voor het éénjarig ondernemerschap en het eenjarig bestaan van mijn bedrijf. Een deelnemer schreef heel typerend: “Je bent zo van onschatbare waarde geweest voor mij en voor het herstel na de bevalling, sowieso de begeleiding tijdens de zwangerschap. Het samen mogen zijn met andere vrouwen die ook zwanger en net bevallen zij , het mogen delen en de prettige begeleiding. Volgens mij heb je dit zelf niet eens door hè”. Dat heb ik later nog wel vaker terug gelezen, want dat was ook echt zo. Ik deed puur dat waarvan ik dacht: “Wauw, hier word ik blij van.”
Mijn kracht ligt op dit moment, januari 2021, echt in het van waarde mogen zijn door te zijn wie ik ben. Dat is voor mij het resultaat van een lange reis. Niet mijn studie maar wie ik ben door gewoon te zijn is dat wat nu voor mij telt.
Eerst dacht ik dat ik me moest scholen om bepaalde functies te kunnen beoefenen. Ik vond het ook heel gek toen ik HR adviseur werd terwijl ik hier helemaal geen scholing voor had gehad. Ook al had ik wel een universitaire opleiding gezondheidswetenschappen, arbeid en gezondheid voltooid maar niet specifiek een scholing tot HR adviseur gevolgd.
Ik vind de vrijheid heel lekker
Toen ik als ergotherapeute in opleiding stage liep bij het militair revalidatiecentrum in Doorn kwam ik er al achter dat ik functies zoals het hoofd van de afdeling veel interessanter vond dan de functie van de ergotherapeut. Nu snap ik het goed, nu ik als zelfstandige een bedrijf run.
Ik vind de vrijheid heel erg lekker. Ik vind het heel erg leuk om aan het roer te staan en vooruit te kijken, koers te bepalen. Maar ik zie nu pas dat alles wat ik toen heb mogen leren dat dit dus bijdraagt aan wie ik nu ben. Ik denk niet meer vanuit de functies, als ik nu ook met mensen spreek vanuit coaching hebben we het niet meer over functies. Dan kijken we naar wie jij bent en in welke situatie en met welke werkzaamheden je echt tot je recht komt.
Als je nu kijkt naar wat je doet, waar gaan dan je ogen van twinkelen? Wat is dat wat jij heel erg leuk vindt? Daarna kijken we naar een functie waar dit in naar voren komt, niet zozeer naar de functienaam maar naar de omschrijving. Kijken naar je kwaliteiten die je hebt en welke cultuur er bij je past.
Een vriendinnetje van mij zegt altijd: “Elles, volgens mij ben jij gewoon een loopbaancoach’.
Gedeeltelijk is dit waar, maar waar mijn passie echt ligt is om te kijken naar iemand zijn ware aard en wat daar dan vervolgens bij past. Dat kan het inrichten van je privéleven zijn maar ook het inrichten van je werkzame leven. Of dat je kiest om voor jezelf te beginnen.
Ik hoop dat je voelt dat ik je alle ruimte bied en geen oordeel over je heb. Maar dat ik enkel naar je kijk naar hoe kun jij het meest mild zijn voor jezelf?
Hoe kun jij jezelf helemaal toestaan om echt jezelf te zijn?
Hoe kun jij die lagen, zoals ik altijd zeg de lagen van die mooie aubergine kleurige rode ui afpellen tot de kern?
Hoe kun jij je ontdoen van al die meningen van mensen om je heen?
Hoe kun jij al die belemmerende gedachten en overtuigingen loslaten?
Op expeditie
Het is super confronterend en dat is ook precies waarom ik een half jaar programma aanbied. Sommige coachees willen zelfs een jaar met mij op reis. Om te ontdekken wie ze zijn.
Onlangs had ik een kennismakingsgesprek met een potentiële samenwerkingspartner, zij is paardencoach. Ik was bij haar en we zaten buiten vanwege corona. We zaten dichtbij de paarden en ineens biedt één van de paarden zich in de bak aan. Ze zei dat het paard aangaf dat ze met mij wilde werken. Dit was eigenlijk niet het plan, want we waren daar voor een kennismakingsgesprek, niet voor coaching. Maar het diende zich op dat moment aan en dat was zo mooi en het was echt zo krachtig. Het woord expeditie bleef hangen bij de coach.
Wat ik aanga met mijn coachees is eigenlijk heel treffend ook echt een expeditie, een zoektocht naar je ware aard. Jezelf zijn, toestaan en lagen afpellen.
Waarom komen coachees bij mij?
Je voelt dat zoals als het gaat, het niet meer langer gaat. Je merkt dat er een verandering mag plaatsvinden en voelt dat je meer potentie hebt, dat je milder wil zijn. Je voelt dat als jij in je kracht gaat staan er zo veel meer mogelijkheden zijn. Dat je gelukkiger kan zijn met jezelf en je vrijer kan voelen.
Ik ga altijd wandelen met mijn coachees als we een 1-op-1 sessie hebben. In mijn online community ga je ook stapje voor stapje elke week weer een nieuwe opdracht uitvoeren in maximaal 30 minuten per week.
Ik wil er echt voor zorgen dat het voor jou zo klein mogelijk en zo behapbaar mogelijk is, de stapjes die je zet.
Het is een expeditie en een zoektocht en het is een stapje vooruit en soms weer een paar stapjes achteruit. Het is echt jezelf weer opnieuw uitvinden, of eigenlijk jezelf ontdoen van alles wat niet meer werkt voor jou.
Je kijkt alleen nog naar wie je bent. Want we zijn allemaal uniek. We zijn allemaal authentiek. Wij zijn allemaal prachtige creaties en er is niemand zoals jij.
Ik had een coach om mijzelf online te laten zien
Ik werd door een coach geholpen om mijzelf online te laten zien, want dat vond ik erg lastig. Ik vond het lastig om op de bühne te gaan staan. Maar ja, als ik niet op de bühne ga staan, ga jij ook niet vinden wat ik jou kan bieden.
Dus toen ik mijn programma had ontwikkeld en mijn programma in de markt wilde gaan zetten, omdat ik dus zo graag mooie mensen wilde gaan helpen zoals jij, had ik geen idee waar ik moest beginnen.
Ik ging het uiteraard delen dat ik een prachtig programma had gemaakt en dat ik het een ander zo gun.
Maar hoe ga ik dat gesprek met jou aan zodat jij weet wat ik te bieden heb? Zodat jij weet dat je dit wil? Dat vroeg ik me af en toen kreeg ik een gesprek met iemand die het sporten bij Mom in Balance wilde opzeggen. Dus ik belde met haar en ik luisterde en ze vroeg mij wat mijn advies was. Uiteindelijk verlengde ze voor drie maanden terwijl ik helemaal niet aan het ‘verkopen’ was.
Verkopen vond ik niet zo fijn
Ik vind verkopen helemaal niet zo fijn en dat was ook wat mij tegenhield in het verkopen van mijn programma. Maar toen dacht ik, ik moet het helemaal niet zo zien. Ik moet het gaan zien dat jij een bepaalde vraag hebt en ik daar een antwoord op heb. Mijn antwoord is een programma wat je zelf mag doorlopen. Ik heb hierin mijn jarenlange ervaringen gebundeld. En ik bied een veilige omgeving om de expeditie aan te kunnen gaan. Om persoonlijke groei te gaan bereiken. Dat is wat ik jou gun.
Toen ik met mijn coach daarover sprak vond ze het zo mooi. Ze zag dat ik het op mijn eigen manier doe. Ze vond mijn ochtendroutine ook zo eenvoudig, praktisch en makkelijk om de eerste stappen te zetten zodat de persoonlijke groei ook binnen handbereik komt. Daardoor worden jouw wensen, doelen en dromen werkelijkheid. Ze worden daardoor haalbaar. Ze vond dat dit echt mijn kracht was.
Soms zijn we te blind voor wat we te bieden hebben
We zijn soms zo blind voor wat wij te bieden hebben en dan spreek ik even over mijzelf. Ik ben zo blind geweest voor alle kwaliteiten die ik bezit en ik heb ook altijd gedacht wat kan ik ermee dat ik leergierig ben? Wat kan ik ermee dat ik zo optimistisch ben? Hoe kan ik daar geld mee verdienen? Nu mag ik daar geld mee verdienen, want ik ben nieuwsgierig, oprecht nieuwsgierig naar wie jij bent en hoe jouw leven is gelopen.
Ik vind het onwijs leuk dat ik door mijn eigen zoektocht, door mijn eigen expeditie en alles wat ik daarin zelf heb geleerd jou van kennis en ervaring te mag voorzien.
Waar zeg jij ja tegen?
Als we het hebben over nee zeggen tegen een ander en echt ja kunnen zeggen tegen jezelf, dan moet je wel weten waar je ja tegen wil zeggen.
Wie ben jij? Wat wil jij? Ik laat je stilstaan en vanuit deze stilstand bouwen. We gaan voelen, dat is niet echt heel erg comfortabel, dat beloof ik je nu alvast. Maar dat doen we omdat we een bepaald doel nastreven. Dat kost gewoon de nodige moeite, energie en regelmatig ook tranen.
Het gaat jou zoveel opleveren. Door samen te werken met mij bied je jezelf eigenlijk een katalysator, een versnelling van het proces.
Samen of op je eigen kracht? Het mag op jouw manier!
Maar je kunt het ook op eigen kracht doen met mijn online programma. Dat je zelf de stappen mag doorlopen. Als je voelt dat je het zelf wilt doen. Op je eigen kracht.
Als je merkt, ik heb juist jou nodig als stok achter de deur of dat je een groep gelijkgestemden wilt als stok achter de deur. Dan gaan we het samen doen.
Laatst zei iemand tegen mij dat ik niet oordeel en dat ik oprecht geïnteresseerd ben. Dat ben ik ook want ik behandel jou, zoals ik zelf ook behandeld had willen worden in dit proces.
Ik sta jou bij, zoals ik zelf ook bijgestaan had willen worden in dit proces. En dat maakt denk ik ook dat het zo’n succes is dat je hele praktische opdrachten hebt, dat je het samen met gelijkgestemden kunt doorlopen.
Expeditieleider en cheerleader
Als je wilt dan kan ik daar ook betrokken bij zijn om jou als stok achter de deur te begeleiden in dit proces. Ik zie mezelf echt als expeditieleider en als cheerleader. Ik vind dat fantastische functies.
Wat voor mij effectief is gebleken, dat mag ik jou aanbieden in dit zes maanden programma.
Persoonlijk ontwikkelen doen we ons hele leven
We worden constant blootgesteld aan verandering, we zijn constant onderhevig aan verandering in deze tijd. Deze periode deze crisis waar we inzitten, die laat eigenlijk nog duidelijker zien wat de noodzaak is van persoonlijke groei. Van persoonlijke ontwikkeling en van stilstaan bij jezelf.
Je mag loslaten wat er in jouw ogen niet meer toe doet. Alle bagage mag je van je af laten vallen. Je hoeft het niet meer te dragen.
2020 was het mooiste jaar tot nu toe
2020 was oprecht het mooiste jaar tot nu toe, omdat ik zo ben geconfronteerd met mezelf, met mijn dierbare en met mijn eigen reis.
Loslaten
Soms houden we ons vast aan vriendschappen, mensen om ons heen die ons energie kosten. Ze brengen geen energie meer. Dan mag je daar afstand van nemen. Je mag stilstaat bij jezelf. Wie ben ik? Wat heb ik nodig?
Het is jezelf op 1 zetten en daarmee respectvol nee zeggen tegen een ander, zonder een ander te kwetsen, maar daarbij wel echt voor jezelf te kiezen.
Dit is het besef dat je door minder te doen juist meer kunt bereiken. Het is dus je grenzen aangeven en je prioriteiten bepalen.
Heb je een kort lontje?
Wat als je nu geen energie meer hebt voor je dierbare? Dat je een kort lontje hebt? Daar kun je mee aan de slag gaan. Jij kunt gaan bouwen aan een droomleven. Je kunt gaan bouwen aan een leven wat je meer energie gaat geven. Want het kost je misschien nu heel veel energie, de manier waarop je leeft.
Je leven kan lichter, makkelijker en je geluk is maakbaar. Als jij weet welke geluk bevorderende activiteiten jij kunt ondernemen, dan kun je echt letterlijk werken aan je gelukkiger voelen.
Al die fases, al die stappen, al die maanden die wij gaan doorlopen, die geven jou, de tools, de kennis, de kracht ten alle tijden, ongeacht wat er in het leven voorbijkomt om je eigen koers te bepalen en te varen.
Wat zou jij willen dat mensen zeggen als jij 80 bent en je ze uitnodigt voor een receptie? Wat wil je dat je kinderen zeggen? Wat is jouw nalatenschap in deze wereld? Wat wil je bijdragen? Dit zijn al drie opdrachten die je zou kunnen doen.
Een belangrijke vraag
Ik wil je nog een belangrijke vraag stellen, want we zijn heel erg geneigd om telkens maar vooruit te kijken, kijk ook eens waar je nu staat.
Waar ben je dan dankbaar voor? Wat is het dat je wilt behouden? Wat wil je omarmen? Stop even met vooruitkijken met dat wat je allemaal nog ambieert. Maar kijk nu puur, waar kun jij dankbaar voor zijn? Die blik gaat je al zo helpen om milder te zijn naar jezelf. Milder naar de mensen om je heen en prettiger in het leven te staan.
Kijk eens terug naar jouw week. Kijk terug naar je agenda. Kijk wat je allemaal hebt gedaan, deze week, waar werd je blij van? Waar ben je dankbaar voor?
Daarmee wil ik heel graag met je aan de slag, dus voel je deze uitnodiging? Plan dan een sparsessie met mij in. Stuur me een mailtje of berichtje op Instagram. Dan maken we samen een afspraak
Denk erover na. Wat is het wat jij wilt? Wat is het wat jij jezelf cadeau zou willen doen in 2021?
Ik kijk uit naar 2021
Ik kijk heel erg uit naar 2021 naar alle mooie ontwikkelingen die nog plaats mogen vinden.
Dit is mijn resultaat van de zoektocht naar mijn eigen ritme. Dit is echt mijn balans. Dit is wat ik je gun, ik weet zo goed hoe ik zelf de knop heb kunnen draaien en mijn ideale ritme volg en dat maakt dat ik ook heel goed jou daarin kan begeleiden. Dus voel je dat deze uitnodiging voor jou is? Contact me dan.
Maak er een mooi jaar van!
